اساسنامه كنفدراسيون ، كه در سال 1781 توسط مستعمرات تصويب شد ، اين بند را در بر داشت: “آمريكا در كنگره مونتاژ شده نيز تنها و حق و منحصر به فرد و حق تنظيم آلياژ و ارزش سكه را كه توسط اقتدار خودشان ضرب شده است ، خواهد داشت. ایالت های مربوطه – تعیین استانداردهای وزن و اندازه گیری ها در سراسر ایالات متحده “. ماده 1 بخش 8 قانون اساسی ایالات متحده (1789) این قدرت را به كنگره منتقل كرد. “کنگره قدرت دارد … برای پول درآوردن ، تنظیم ارزش آن ، و سکه های خارجی ، و تعیین استاندارد وزن و اقدامات”.
در ژانویه سال 1790 ، رئیس جمهور جورج واشنگتن در اولین پیام سالانه خود به کنگره اظهار داشت: “یکنواختی در ارز ، وزن و اقدامات ایالات متحده یک موضوع از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است ، و به نظر من ترغیب می شوم که به درستی حضور پیدا کند. “، و وزیر امور خارجه را به توماس جفرسون دستور داد كه طرحی برای ایجاد یگانگی در سكه ، وزن و اقدامات آمریكا تهیه كند و پس از آن به عنوان گزارش جفرسون نامگذاری شد. در 25 اکتبر 1791 ، واشنگتن برای سومین بار به کنگره تجدید نظر کرد ، “یکنواختی از وزنها و اقدامات کشور از جمله موارد مهمی است که توسط قانون اساسی برای شما ارسال شده است و اگر بتوان از یک استاندارد به یکباره بی ثبات و جهانی استنباط کرد. باید برای شورای عمومی افتخارآمیزتر از مشارکت برای راحتی عمومی نباشد “، اما تا سال 1838 نبود که مجموعه ای از استانداردهای یکنواخت تدوین شد.
در سال 1821 ، جان کوینسی آدامز اعلام کرده بود “وزن و اقدامات ممکن است در بین ضروریات زندگی برای هر فرد از جامعه بشری قرار بگیرد”. از سال 1830 تا سال 1901 ، نقش نظارت بر وزنها و اقدامات توسط دفتر وزن و معیارهای استاندارد ، كه بخشی از وزارت خزانه داری ایالات متحده بود ، انجام شد.